سفر

آناکوندا در سال 1983 استخراج معدن را در Continental Pit متوقف کرد. Montana Resources LLP این ملک را خریداری کرد و گودال قاره ای را در سال 1986 بازگشایی کرد. این شرکت استخراج معدن را در سال 2000 متوقف کرد، اما در پاییز 2003 از سر گرفت. اختلافات بین اتحادیه‌ها و شرکت‌های معدن تا دهه‌های 1920 و 1930 در بوته ادامه یافت، با چندین اعتصاب و اعتراض، که یکی از آنها در سال 1921 به مدت ده ماه ادامه یافت. در شب سال نوی 1922، معترضان تلاش کردند تالار هیبرنیان در خیابان اصلی را با دینامیت منفجر کنند.

آب موجود در گودال به فلزات سخت مختلف مانند آرسنیک، کادمیوم و روی آلوده است. جامعه دیرینه کاتولیک ایرلندی Butte از سال 1882 هر ساله در روز سنت پاتریک جشن گرفته می‌شود. هر سال، حدود 30000 عیاشی در منطقه تاریخی بالا شهر Butte گرد هم می‌آیند تا از رژه‌ای که توسط هیئت باستانی هیبرنیانس رهبری می‌شود، لذت ببرند. سرشماری ده ساله ایالات متحده طبق سرشماری سال 2020، 34494 نفر و 14605 خانوار در Butte-Silver Bow ساکن بودند که تراکم جمعیت 48.2 نفر در هر مایل مربع (18.6/km2) را نشان می دهد.

بالای شهر، اما کمی در غرب منطقه تجاری اصلی در خیابان پارک. این یکی از اصلی ترین پاتوق های دانش آموزی برای فناوری است و یک پیتزا رستوران ضمیمه با پیتزای مناسب دارد. وبلاگ Southwest Montana مجموعه ای از داستان های محلی مونتانا است که به دنبال به اشتراک گذاشتن تجربیات خود از Big Sky Country هستند. استخراج معادن و افزایش استفاده از ماشین آلات پس از سال 1940 باعث رکود اقتصادی نیروی کار شد که نتیجه آن یک برنامه اقتصادی 20 ساله و افتتاح معدن روباز در این منطقه بود. این عمل در سال 1982 متوقف شد و صنعت سبک و فروش دام جایگزین معدن به عنوان پایه اصلی اقتصادی شهر شد. Butte، به طور رسمی Butte-Silver Bow، شهر، مقر شهرستان Silver Bow، جنوب غربی مونتانا، ایالات متحده، در دامنه غربی شکاف قاره ای.

این در نهایت باعث شد که شرکت Anaconda تمرکز خود را در Butte از استخراج زیرزمینی به معدن روباز تغییر دهد. با کمتر از نیمی از جمعیت بالای 100000 نفر بوت، امروزه بوت پنجمین شهر بزرگ مونتانا است. برای بیش از یک قرن، مس در Butte، مونتانا پادشاه بود و این شهر به یکی از مهمترین منابع جهان برای فلز استراتژیک تبدیل شد. در این فرآیند، ثروت حاصل از استخراج و پالایش، به بوت، مونتانا، عنوان "ثروتمندترین تپه روی زمین" را داد.

با بازدید از Butte، حتی امروز، می توان به معنای واقعی کلمه به زمان گام برداشت. Butte همچنین یکی از تنها دو شهر است که به عنوان یک نقطه عطف تاریخی ملی شناخته شده است - با بیش از 4000 ساختمان تاریخی از هر نوع. Butte به معنای واقعی کلمه مملو از ساختمان‌های تاریخی است - و باعث می‌شود شهرهای تاریخی «بازسازی‌شده» دیگر در مقایسه نسبتاً لنگ به نظر برسند. در قلب جنوب غربی مونتانا، بوت زمانی قلب تپنده غرب آمریکا بود. بزرگترین شهر غرب می سی سی پی در پایان قرن 19، و اغلب به عنوان "ثروتمندترین تپه روی زمین" نامیده می شود، تاریخ پیچیده Butte از تمام مراحل یک شهر معدنی می گذرد. یکی از اولین تصویرهای ادبی بوته توسط مری مک‌لین، روزنامه‌نگاری بود که از زندگی‌اش در ابتدای قرن بیستم در این شهر نوشت.

بهترین مسافرخانه با ارزش آمریکا

در اواخر دهه 1990، بوت به عنوان یک شهر سراسر آمریکا و به عنوان یکی از دوجین مقاصد متمایز در مرکز اعتماد ملی برای حفظ تاریخی در سال 2002 شناخته شد. تا سال 1885، حدود 1800 عضو اتحادیه عمومی در Butte وجود داشت. در آن سال اتحادیه به عنوان اتحادیه معدنچیان Butte سازماندهی مجدد شد و تمام کارگران غیر معدنی را به اتحادیه های صنایع دستی جدا کرد. برخی از این افراد به شوالیه‌های کار پیوستند و تا سال 1886 سازمان‌های جداگانه گرد هم آمدند تا انجمن صنفی و کارگری را تشکیل دهند، با 34 اتحادیه مجزا که تقریباً تمام 6000 کارگر اطراف بوت را نمایندگی می‌کردند. BMU اتحادیه های شعبه ای را در شهرهای معدنی مانند بارکر، کسل، چمپیون، گرانیت، و نیهارت ایجاد کرد و از دیگر اردوگاه های معدنی صدها مایل دورتر حمایت کرد.

این دو در Butte تلاقی می‌کنند و بات و بیلینگز را به تنها شهرهای مونتانا تبدیل می‌کنند که در تقاطع دو بزرگراه بین ایالتی قرار دارند. از طریق بزرگراه 2 مونتانا (مسیر 10 قدیمی ایالات متحده) نیز می توان از جنوب به شهر دسترسی داشت. از آنجایی که آب آن حاوی غلظت بالایی از فلزات مانند مس و روی است، گودال برکلی به عنوان یک سایت Superfund فدرال فهرست شده است. در بالای Butte در لبه شمال شرقی شهر، مجسمه بانوی ما راکی ​​قرار دارد، مجسمه ای 90 فوتی از مریم مقدس که به زنان و مادران در همه جا تقدیم شده است و در بالای شکاف قاره ای واقع شده است. این مجسمه پس از شش سال ساخت و ساز در 17 دسامبر 1985 با هوا به محل منتقل شد. Butte همچنین مرکز اسکیت سرعت بالا در ایالات متحده است، یک پیست اسکیت سرعت در فضای باز که به عنوان محل تمرین برای اسکیت بازان جام جهانی استفاده می شود.

اسپانیایی یا لاتین تبار از هر نژادی 4.6 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. از میان گروه‌های قومی در بوته، ایرلندی‌ها بخش قابل توجهی را تشکیل می‌دهند و بیش از یک چهارم جمعیت شهر ادعا می‌کنند تبار ایرلندی دارند، که از درصد آمریکایی‌های ایرلندی در بوستون بیشتر است. سرانه، بوت بالاترین درصد ایرلندی-آمریکایی ها را در میان شهرهای ایالات متحده دارد.

افراد قابل توجه

هرست با خرید یک چهارم سهام شرکت جدید بدون بازدید از سایت موافقت کرد. در حین استخراج نقره باقی مانده در معدن، ذخایر عظیم مس به زودی توسعه یافت و دالی به یک نجیب زاده مس تبدیل شد. هنگامی که معادن نقره آلمان اطراف "بازی" و بسته شدند، دالی بی سر و صدا معادن همسایه را خرید و یک شرکت معدنی تشکیل داد. دالی یک کارخانه ذوب در آناکوندا، مونتانا ساخت و کارخانه ذوب خود را از طریق راه آهن به Butte متصل کرد.

در دهه 1920، انحصار مجازی بر معادن داخل و اطراف Butte داشت. تقریباً بین سال‌های 1900 و 1917، بوته نیز رگه‌ای قوی از سیاست سوسیالیستی داشت، حتی شهردار لوئیس دانکن را در سال 1911 و بار دیگر در سال 1913 انتخاب کرد. دانکن در سال 1914 به دلیل بی توجهی به وظایف پس از بمب گذاری در سالن معدنچیان شهر در سال 1914 استیضاح شد. بسته های تجاری مقرون به صرفه ما در تقاطع دو بزرگراه و راه آهن اصلی غربی واقع شده است.

بوت، مونتانا مشوق های زیادی را برای شرکت های نوپا فراهم می کند. مونتانا تک دارای یک سنت معتبر بین المللی و قرن قدیمی در آموزش عالی است که در آن دانش آموزان در امکانات مدرن یاد می گیرند. جامعه با استعداد ما متشکل از انجام دهندگان مصمم در اکتشافاتی که زندگی را بهبود می بخشد همکاری می کنند. و در تغییر جهان، دانش آموزان ما به پتانسیل خود پی می برند، به اشتیاق خود دامن می زنند و مسیر خود را پیدا می کنند. به همین دلیل، بازدیدکنندگان مونتانا باید از آن بازدید کرده و شهر را بررسی کنند. Butte شهری منحصر به فرد است که ارزش وقت گذاشتن برای گشت و گذار در آن را دارد.

سالن و محله چراغ قرمز شهر که «خط» یا «بلوک مسی» نامیده می‌شود، در خیابان مرکوری قرار داشت، جایی که بوردل‌های زیبا شامل فاحشه خانه معروف دوما بود. پشت فاحشه خانه، کوچه ناهید معروف بود، جایی که زنان تجارت خود را در اتاقک های کوچکی به نام «کریس» انجام می دادند. منطقه چراغ قرمز معدنچیان و مردان دیگر را از سراسر منطقه آورد و تا سال 1982 پس از بسته شدن فاحشه خانه دوما باز ماند. چراغ قرمز شهر یکی از آخرین مناطق شهری در ایالات متحده بود. آبجوسازی های تجاری برای اولین بار در دهه 1870 در Butte افتتاح شدند و جزء اصلی اقتصاد اولیه شهر بودند. آنها معمولا توسط مهاجران آلمانی از جمله لئوپولد اشمیت، هنری مولر و هنری مونتزر اداره می شدند.